Jasper en omkrieten - dag zeven

Na een goede nachtrust wordt het tijd om ons klaar te maken voor de Rafting Experience. We weten niet wat we moeten verwachten en van de man die de excursie organiseert zijn we ook niet veel wijzer geworden; dress for the occasion... Daar kunnen we helemaal niks mee. Wij staan dus klaar met een jas, dikke trui, schone broek etc., te wachten op de groene bus met happy faces die ons op zal halen..

Dit is het hoofdkwartier in Jasper, de Lobstick Lodge.

Tijdens het raften komen we dit tegen, de witte rand op de bomen laat zien wat de hoogste stand van het water is geweest de afgelopen tijd.

 Het wordt niet echt wild tijdens de rafting tocht maar we zien toch nog een paar witte kopjes op het water, we voelen ons als Indiana Jones.

 Kijk wat zit daar? Het is een, jonge, adelaar.

 Mister guide moet wel hard werken. Wij kunnen  gewoon lekker lui blijven zitten, we hoeven niet te peddelen of andere arbeid te verrichten.

 Het is weer genieten.

 Ook Yvonne vindt het leuk.

 De groene bus met de happy faces.

 Na het raften is het tijd om het hoogste punt van de valei te beklimmen; Fort Mountain. Onderweg naar de top is het weer erg mooi. We moeten door het bos om de heuvel te beklimmen, met de nodige hindernissen.

 We zijn er bijna, die rots is het hoogste punt.

 Vanaf hier heb je uitzicht over het gehele dal.

 The happy couple.

 Met een dansje gaat alles gemakkelijker.

 Dit was het eindpunt van de rafting tocht, dat konden we hier mooi overzien.

 Toevallig komt er net een ploegje binnen.

 Terug naar het hotel komen we langs het treinstation van Jasper. Ook hier staat weer een stoomtrein te pronk voor het station.

Niks mis mee. Wij zijn klaar voor vandaag, het wordt tijd voor het avondeten en een drankje. Morgen weer een dag. Dan gaan we van Jasper naar Sun Peaks. Dat wordt een lange autorit.