Nieuw Zeeland - Dag 19 (02-03-2014)

7 uur, de wekker rammelt, we drukken de snooze knop een keer in en dommelen nog even. Tijd om op te staan, vandaag gaan we, als de weg weer open is, naar Makarora, daar kun je met een vliegtuigje (een chessna) de bush in, wordt je afgezet in de bush, ga je 3 uur wandelen en als toetje ga je met een jetboat terug over de rivier, dat  lijkt ons wel wat. Opstaan dus, douchen en ontbijten, we kletsen nog wat met de meiden die we gisteravond hebben leren kennen, zwaaien wat fanatieke fietstoeristen uit en laden de boel in, 09:30 uur, we rijden, de weg is open en we kunnen dus op pad.

Onderweg komen we weer veel natuurschoon tegen, we besluiten om de roaring Billy watervallen over te slaan maar de ........ watervallen wel te bekijken, mooi natuurlijk!
We moeten verder de trip met het vliegtuig gaat ook een uur of 4 in beslag nemen dus.... De volgende watervallen kondigen zich alweer aan, deze liggen ook dicht bij de weg dus deze bekijken we ook, ze heten de fantail watervallen en zoals met veel natuur, je kunt het niet echt vatten in wat foto's, je moet het gezien hebben.

Verder maar weer, langs brede rivieren, nu zijn het nog kleine stroompjes maar je kunt aan de bedding en de vele keien zien dat het hier in het voorjaar echt los gaat.
Onderweg komen we weer vele one lane bridges tegen, toch gek dat op de snelweg, die overigens ook maar 2 baans is, nog zo veel one lane bridges zijn. Je moet even goed opletten of je voorrang hebt of moet krijgen. Vaak zijn het ook al erg oude bruggen en gelden er snelheidsbeperkingen voor het vrachtverkeer. Onze ervaring is dat je de meeste one lane bridges met de nodige voorzichtigheid (lage snelheid) moet benaderen en oversteken.

De volgende stop zijn de Blue Pools, de foto's laten een beetje zien waarom die dingen zo heten, het water is zo blauw dat het haast pijn aan de ogen doet, het is echter wel glashelder!

Is dat helder of is dat helder?

En de andere Blue Pool

De swingbridge over de Blue Pools

Het weer veranderd wel weer, het wordt slechter en slechter.

Na deze stop zijn we al mooi in de richting van Makarora, we zien het bord en we zijn het stadje alweer voorbij ook. Even overleggen, het weer is hier erg slecht en verderop lijkt het niet beter te worden. Korte krijgsraad dan maar; hebben we zin om 3 uren door de bush te wandelen in de stromende regen? Nee dus, dat lijkt ons geen goed plan. We gaan maar verder dus, richting Wanaka dan zijn we al een mooi eind op weg naar Te Anau waar vandaan we een bezoek aan de Milford Sound willen brengen.

Wanaka wordt gehaald en we kijken op de klok, raadplegen de kaart, kijken elkaar aan en zeggen, we rijden door naar Te Anau, dat moet lukken voor etenstijd. Het wordt een lange rit, veel wisselende landschappen maar ook wisselend weer, zon, regen, in combinatie met geen wind en veel harde wind lossen elkaar af en maken dat het rijden inspanning kost. Het is op sommige stukken echt koud en 3 bochten verderop schijnt de zon en zitten we te zweten in onze truien, vreemd weer hier. Piet zou er een goudmijn aan hebben.

en het weer knapt weer op

En wordt weer slechter.

Mooie omheining onderweg

Tegen 18:00 uur rijden we Te Anau binnen en zoeken het Info Center, het is zondag hier, tegen 18:00 uur en die is dus dicht. We hebben een foldertje van een bedrijf dat Milford Sound cruises uitvoert en die bellen we om te kijken of er morgen nog een plekje vrij is, nee dus, volle bak. Yvonne zoekt nog even in de folders en
tovert een folder van Jucy Cruise uit de stapel, die doen ook cruises naar Milford Sound, bellen maar, daar is nog wel plek voor 2 man, morgen om 8:15 uur klaar staan en dan pikt de bus ons bij de camping op, welke camping eigenlijk? Shit die moeten we nog even zoeken, de App raadt ons het Kiwi park aan en dat geven we maar door.
Wij gaan naar het Kiwi park en kijken of er nog plek is, geen probleem gelukkig.

De oplettende lezer zal zich afvragen... Om 8:15 oppikken? Niet met de camper? Nope, door verschillende Nieuw Zeelanders is ons aangeraden niet met je eigen auto naar Milford Sound te rijden door de Homer tunnel, het is een lange bochtige weg en de chauffeur moet erg goed opletten en ziet daardoor niks van de reis terwijl die erg mooi moet zijn. De rit duurt 2,5 uur heen en 2.5 uur terug, reken daar nog een paar uur vaartijd bij en je dag is vol.
Wij hebben besloten ons op te laten pikken door een bus, kunnen we beide genieten van de reis.

Tijd om eten te koken, dat doen we in de gezamenlijke keuken, daarna tijd voor de hangmat, benieuwd wat ons morgen weer brengt.