Seef en Yvonne on the road: Nieuw Zeeland

Het is vannacht gaan regenen en als de wekker gaat regent het nog. Dus draaien wij ons nog even om maar na de 2e snooze gaan we douchen. Nu zijn wij maar wat blij met die gemeenschappelijke keukens, daar kun je lekker droog ontbijten en hoef je niet op een vierkante postzegel in de camper te prutsen. Bij binnenkomst groeten wij de enige persoon die al zit te ontbijten. Hij knoopt een praatje met ons aan, blijkt het een "oude" golddigger te zijn. Hij verteld dat hij een jaar in de bush gewoond heeft om goud te zoeken. Vond de ene keer een beetje en de volgende keer veel. Hij had last van de goudkoorts maar was daar nu van af. Het goudzoeken bracht niet genoeg op dus is hij nu buitenschilderen heeft vandaag een vrije dag omdat het regent. Had nog nooit Nerderlanders ontmoet en vond dat zo leuk dat wij nog een handvol tips meekregen,
waarvoor wij hem hartelijk hebben bedankt.

We gaan weer 'on the road' en vervolgen highway 6 naar het zuiden. Je kunt het je bijna niet voorstellen maar op een gegeven moment zijn er wegwerkzaamheden. Ach die zijn we wel vaker tegengekomen denken wij nog. Meestal is er dan één weghelft afgesloten........nu even niet. De snelweg is niet afgesloten maar je mag er maar dertig kilometer rijden, en dat is maar goed ook. Het is een grote greffelbaan, waarbij je het werkverkeer voorzichtig moet passeren. Dat kan hier dus gewoon.
Af en toe breekt de zon even door, waarop het na een volgende bocht weer begint te regenen. Bocht om en het is weer droog. Als we bij Hokitika zijn doen we op advies van de goudzoeker eerst boodschappen, verder naar het zuiden zijn weinig winkels en alles is er veel duurder. Zo gezegt zo gedaan, Yvonne vraagt aan een man achter de balie of ze ook paraplu's verkopen. Jazeker meldt deze, waarop hij vervolgens ontdekt dat er nergens meer aan paraplu te vinden is. Helaas moet hij ons nu doorverwijzen naar
een andere winkel, hij zal zijn collegas die over de inkoop gaat nog wel even toespreken meldt hij nog. Ook deze man geeft nog wat tips, altijd handig zo'n praatje.
Eerst de boodschappen inruimen en dan gaan we......staat ineens die man naast het portier met een paraplu. Die was voor ons, geen kosten, dus krijgt hij een hand een bedankje.

Het weer ziet er aardig uit dus besluiten we om vlak na Hokitika de Westcoast Treetop Walk te doen. Dit is een wandeling van een dikke km over een pad tussen de boomtoppen door. In dit geval is het pad een stalen constructie wat een meter of 20 boven de grond staat met ergens halverwege nog eens een toren die je op kan klimmen zodat je op zo'n 50 meter hoogte staat. Vreemde gewaarwording om zo hoog tussen de boomtoppen te lopen, wel heel erg leuk om te beleven.
We nemen 2 coffee to go mee en gaan verder. De plaatsjes onderweg lijken ook steeds kleiner te worden met weinig tot geen winkels. Het plaatsje Whataroa heeft wel een paar gelegenheden waar je kunt eten, dus daar lunchen we in een café annex winkel, annex postkantoor. Zo maak je nog eens iets mee. Nog een klein stukje en we zijn in Frans Jozef Glacier. Eerst maar eens uitzoeken of we nog een helikoptervlucht kunnen boeken, wij zien namelijk nog steeds geen besneeuwde bergtoppen.
Dat kan, wij schrijven ons in voor morgenmiddag 11.30uur. Moeten ons om 11.00uur melden en dan horen we of er gevlogen kan worden, zo ja, dan krijgen wij schoenen of ijzers, een regenbroek en -jas. Dan vliegen we een minuut of 20, landen op de gletscher en gaan met een gids een wandeling maken o.a. ook een ijsgrot in. Dat wordt vast zwaar voor de beentjes maar we hebben er enorm veel zin in.

We gaan eerst een camping zoeken. De APP erbij en echt waar om de bocht is een camping in een stukje regenwoud, dat moeten we beleven. Het is een hele mooie camping en later op de middag als de zon echt doorbreekt en het droog blijft, zien we dan eindelijk de beroemde Frans Jozef!

Wij gaan een borrel halen in een café even verderop en werken ons blog bij van de afgelopen 2 dagen. Wat overigens verbazingwekkend snel ging terwijl het internet verder dramatisch is hier zo. Daarna wat te eten maken en de dag van vandaag beschrijven maar die zullen we later up-loaden. Het is hier koud, dus maar vroeg naar bed denken we.
Wij zijn heel benieuwd naar morgen, laten jullie uiteraard weten of het gelukt is met de helikoptervlucht.