Nieuw Zeeland - Dag 16 (27-02-2014)

De wekker gaat om 8.00uur, dat was uitslapen...... Eerst maar eens even naar de was kijken die gisterenavond uit de droger nog te nat was om op te vouwen. Die had Yvonne dan toch nog maar opgehangen aan de droogmolen, die was tenslotte voor algemeen gebruik. Pech.... het is nogal mistig hier tussne de bergen, de was is er niet droger op geworden. Sokken en ondergoed dan nog maar een keer de droger in, de t-shirts moeten dan straks maar op een lijntje achter in de camper bungelen.

Het uitzicht vanaf de camping. De mist trekt net weg.

Na het ontbijt, vertrekken we naar de westkust. We hebben besloten om de Buller Gorge Swingbridge over te slaan, missen we wel de rit terug met de "zip-line". Tja, keuzes.

Onderweg kunnen we de Buller Gorge Swingbridge nog wel even op de foto zetten.

Richting de Pancake Rocks dus. De rit naar de kust is weer erg mooi, bochtig tussen rotsige bergen door met de rivier de Buller naast de weg. En deze keer mogelijkheden genoeg om te stoppen en plaatjes te schieten. Dat is ook zo als we daadwerkelijk de weg langs de westkust opdraaien. Na elke bocht zijn de ooooo's en aaaaaa's niet van de lucht. Echt prachtig, zo groots de bergen en de Tasmanzee en vooral de rotsformaties in zee, die na elke bocht weer anders zijn. We stoppen dus vaak :-)

Diverse plaatjes van onderweg.

De eerst echte stop maken we voor de Truman Track. Een 30 minuten durende wandeling door een stukje tropisch bos naar de zee, met weer van die fantastische rotsen. De rotsen zijn van limesteen, en zijn door dezee en de wind aardig uitgesleten waardoor er bijna grotten ontstaan. Een erg leuke wandeling.

 De start van de Truman Track-

deze is niet zo hoog....

Deze echter wel!

Terug bij de camper, houden wij de wandelpantoffels maar aan want niet erg veel verderop zijn de Pancake Rocks, althans dat wordt ons beloofd.
En inderdaad, verderop worden wij subtiel gewezen op een parkeerplaats vanwaar wij een 20 minuten durende wandeling kunnen maken langs deze bijzondere rotsen. Bij de vorige stop was het rustig, hier komen we hordes andere nieuwsgierige mensen tegen.

We zijn er.

De wandeling begint door een stukje groen, waarbij wij ons afvragen hoe lang we moeten lopen voordat we de rotsen zullen zien. Niet lang dus.... na een paar bochten zijn op het eerste uitkijkpunt, de eerste Pancake Rocks te zien. Heel apart al die laagjes gesteente. Bij het volgende uitkijkpunt wordt het nog mooier en bij de volgende nog fantastischer. De wandelroute zit goed in elkaar.... de spanning wordt steeds verder opgebouwd totdat we bij een "blowhole" komen. Helaas voor ons is het eb, maar als het vloed is spuit het water door de "blowhole" omhoog. We kunnen ons er wel iets bij voorstellen want ondanks dat het eb is beukt het water in dat gat tegen de wanden aan, dat het klinkt of er iets tegenaan rijdt. Jammer dat gaan we niet zien.

de eerste blik op de pancake rocks.

Het wordt steeds mooier.

Foto´s zijn zo 2013, filmen is het tegenwoordig.

Dit is het blowhole, je hebt er niks aan bij eb maar dat je het even weet. 

gemaakt door een aardige engelse dame die uiteindelijk Nederlandse bleek te zijn.

We sluiten de wandeling af, niet met een pannenkoek....die verkopen ze hier wel, maar met een ijsje. Lekker maar dit is ons tweede ijsje hier en het valt ons op dat wat voor smaak je ook kiest, het is allemaal erg zoet.

Nog een laatste blik op de mooie kust.

We vervolgen onze weg naar Barrytown, want zo hebben wij gelezen kun je daar je eigen mes smeden. Dat lijkt Severinus natuurlijk wel wat en ach Yvonne is ook niet bang uitgevallen, die durft dat ook wel aan. Als we er zijn is het 17.00uur, dus vandaag zal het wel niets meer worden maar misschien dat we kunnen intekenen voor morgen.
Tja, dat hadden we gedacht.....dit moet je dus echt minimaal 3 weken van te voren boeken. De smid zwaait net de gasten van die dag uit en informeert naar wat wij komen doen. We hebben een praatje met de man, die aangeeft dat we dan echt een keer terug moeten komen naar Nieuw Zeeland. Nadat hij het t-shirt van Severinus heeft bestudeerd, maakt hij een schuur open en laat zijn "trike" zien. Zo'n geval met twee wielen aan de voorkant, waar hij veel plezier van heeft omdat het zo lekker makkelijk rijd. Heeft ook bijna geen lawaai zegt hij lachend terwijl hij hem start. Oorverdovend dus :-)

Goed dan maar verder rijden en genieten van de laatste mooie uitzichten voordat we boodschappen inslaan in Greymouth. We zoeken op onze APP naar aan camping en vinden er een die goede reviews heeft vlak na Greymouth, daar gaan we heen. De camper parkeren, bed verschonen en niet te vergeten..... de was van de lijn. Hahaha, heeft de hele dag in de camper gehangen, dat is wel droog! Wij maken wat te eten, tikken weer een verhaaltje en gaan straks lekker slapen.